2019 mei, Bonaire

18 april 2020 - Amsterdam, Nederland

We zijn weer aan het aftellen. Binnenkort vertrekken we, inmiddels al voor de zesde keer, naar Bonaire. We hebben het daar altijd zo naar onze zin, dat het een automatisme is om ieder jaar te boeken. Zodra we geland zijn op het piepkleine vliegveld en we de koffers van de wel hele korte bagageband hebben gehaald, is ons avontuur al begonnen. We krijgen echt een thuisgevoel op dit geweldige eiland. Dit keer gaan Jon en Carla ook weer mee.

Aan de overkant van het luchthavengebouw is het autoverhuurbedrijf. We halen daar lopend onze auto op en rijden dan naar ons resort. Ook dit keer hebben we weer een pick up truck. Als een soort Beverly Hillbillies laten Carla en ik ons door de mannen vervoeren. Hilarisch.

Ja dat wordt dus binnenkort weer koffers inpakken. En omdat het hier zo koud is, hebben we er nog meer zin in. Snorkelen, zwemmen, Washington Slagbaai NP, de zoutpannen en snorkelen nabij Lac Bay om de schildpadden te bewonderen. En deze zijn ongetwijfeld ook bij 1000 steps. We zullen ons zeker niet vervelen.

Voorlopig gaan we nog ff door met aftellen.

En dan zijn we al weer een paar dagen op Bonaire. Het is weer heerlijk hier. Alsof we thuiskomen. We hebben weer een prachtig huis op het park waar het weer heerlijk rustig is. Tja we worden ook een daggie ouder en dan genieten we van de rust.

Vanmorgen zijn we naar het Gotomeer geweest. Daar waren natuurlijk de prachtige roze flamingo’s. We stopten ook nog even bij 1000 steps. Daar gaan we van de week op zoek naar schildpadden. 

We snorkelen alsof ons leven er van af hangt. Heerlijk hoor om alle vriendjes onder water weer te ontmoeten. Vanmiddag hebben we bij de duikschool bij ons resort gesnorkeld en daar kwamen we toch een mega grote vis tegen. We schrokken ons te pletter. Ik zal nog even opzoeken wat voor soort dat was. Zie de foto hiernaast. Ik wilde deze vis natuurlijk vereeuwigen en zwom recht op hem af. Ik denk dat het beest toch al snel ruim een meter lang was en zeker wel 40 centimeter hoog. Maar hij was ook nieuwsgierig en kwam mijn kant opgezwommen. Snel wegwezen dus.

We relaxen heerlijk bij het zwembad. En we zijn pas een keer bij Gio’s geweest om een ijsje te halen. Gelukkig blijven we nog een tijdje....

Wat is het toch heerlijk hier op Bonaire. Strandje hier, snorkelen daar, happie eten overal.  We reden een rondje langs het zuiden bij de zoutpannen. We stopten bij het strand waar kitesurfers door de lucht vlogen, wat een machtig gezicht. En we zagen flamingo’s, veel flamingo’s niet normaal. Zo veel hebben we er nog nooit bij elkaar gezien. We namen een kijkje bij het surfstrand. Dat is ook altijd een geweldig gezicht al die surfers.

We zagen ooit het programma “Ik Vertrek.” Daarin werden Karin en Hans gevolgd als zij hun droom, een Adventure Golfbaan op Bonaire willen starten. Veel tegenslag voor deze ondernemers. Maar wat hebben ze een prachtige golfbaan gebouwd. Fantastisch. Voor deze mensen hebben we echt respect, wat een doorzetters. We moesten natuurlijk ook even een rondje golfen. En dat deden we op een avond. Heel gezellig met veel lichtjes. Helaas waren beide ondernemers niet aanwezig. Anders konden we ze persoonlijk complimenteren met de prachtige golfbaan.

En we gingen natuurlijk naar 1000 steps voor de schildpadden. Gisteren was het natuurlijk World Turtle Day. We verwachten natuurlijk niet al te veel schildpadden. Ze hadden natuurlijk allemaal een feestje gisteren vanwege wereldschildpaddendag. Schildpaddenpolonaise zwemmen natuurlijk. Niet zo snel ook, die sloompies. Maar we vergisten ons. We waren nog maar net in het water of we zagen er al een. We lieten ons met de stroom mee voeren. En die stroom is dit keer wel heel erg op Bonaire. Dat hebben we nog niet eerder meegemaakt. 

Al snel waren we niet alleen de trap van 1000 steps afgedaald, maar zeker ook een kleine 1000 meter verder in het water afgedreven. We werden wel vergezeld door een schildpad, dat dan weer wel. Maar tegen de stroom in zwemmen in behoorlijk hoge golven, gaat je niet in je koude kleren (natte badkleding) zitten. Uitgeput kwamen we eindelijk aan de kant waar we het water ingestapt zijn. Het blijft adembenemend daar onder water.

We lunchten weer zoals elke middag bij Between 2 Buns. Overheerlijke broodjes hebben ze daar. Dat wordt weer afkicken als we thuis weer 2 bruine boterhammen met kaas eten.

En ons favoriete restaurant blijft Capriccio. Heerlijke Italiaanse gerechten hebben ze daar. Ook Gio’s blijft natuurlijk fantastisch. Daar halen we elke avond ons dessert. Verrukkelijk. Als we dan volgegeten in onze bungalow aankomen en de overige drie zich volgieten met alcohol, spelen we een spelletje Keezen. Heel gezellig. Wat ook heel opvallend is dat er geen muggen zijn. Daar ben ik zeker heel blij om.

De vakantie zit er weer bijna op. We laten het mooie weer hier achter. We lezen dat het volgende week in Nederland koud zal zijn. Balen dan. Hopelijk komt daar snel verandering in en krijgen we net zo’n mooie zomer als verleden jaar. We gaan duimen.